به نقل از «فرارو»

روان‌پریشی بعد از زایمان چیست و چه اثراتی دارد؟

تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۸۷۳۱۴

فرارو- روان پریشی به این معنی است که مادر ارتباط خود را با واقعیت از دست می‌دهد. به طور مثال ممکن است چیز‌هایی ببیند که دیگران آن را مشاهده نمی‌کنند یا صدا‌های عجیبی به گوشش برسد در حالی که حقیقت ندارند.

به گزارش فرارو به نقل از webmd، افراد مبتلا به سایکوز پس از زایمان، ناگهان احساس غم شدیدی می‌کنند و ممکن است ساعت‌ها در فکر فرو روند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از هر ۵۰۰ زن که زایمان می‌کنند، یک نفر دچار روان‌پریشی می‌شود.

علائم روان‌پریشی بعد از زایمان چیست؟

برخی از زنانی که پس از زایمان دچار سایکوز می‌شوند، قبلاً با اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و سایر بیماری‌های روانی درگیر بودند، اما اکثر آن‌ها هیچ مشکل روانی قبلی نداشتند و کاملا سالم بودند. این اختلال به صورت ناگهانی و فقط چند هفته بعد از تولد نوزاد رخ می‌دهد. علائم سایکوز یکسان نیست و ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

برخی از نشانه‌های این بیماری شامل:

هذیان (باور‌های غیر واقعی)
توهم (دیدن و شنیدن چیز‌های خیالی)
تحریک‌پذیری
افزایش میل جنسی
افسردگی، اضطراب یا سردرگمی
بی خوابی شدید (حتی ممکن است مادر احساس خواب‌آلودگی هم نکند.)
پارانویا و مشکوک شدن به اطرافیان
نوسانات خلقی مداوم
احساس غریبگی با کودک

تشخیص اینکه آیا علائم شما بخشی طبیعی از بهبودی پس از زایمان است یا چیز جدی‌تری، می‌تواند دشوار باشد. به همین دلیل مهم است که یکی از بستگان در روز‌ها و هفته‌های اولیه پس از زایمان، در کنارتان بماند و از شما مراقبت کند.

دلایل بروز روان‌پریشی بعد از زایمان چیست؟ برخی از عوامل زیر می‌تواند خطر ابتلا به سایکوز را در مادران افزایش دهد:

۱. اگر مادر برای اولین بار است که باردار می‌شود و فرزند اولش است، خطر ابتلا به این اختلال بالاست.
۲. داشتن سابقه روان‌پریشی در زایمان‌های گذشته مادر
۳. اگر مادر قبلا بیماری‌های روانی مثل اسکیزوفرنی و یا اختلال دو قطبی داشته است، احتمال ابتلا به سایکوز بالا می‌رود.

روان پریشی پس از زایمان یک بیماری بسیار جدی است. حدود یک زن از هر ۲۰ زن ممکن است سعی کند به خود یا کودک آسیب برساند. در افراد مبتلا خطر خودکشی تا یک سال پس از زایمان به شدت افزایش می‌یابد. پس لازم است که بدانیم قبل و بعد از زایمان چه نکاتی را رعایت کنیم تا بتوانیم از پس این اختلال بربیاییم.

قبل از زایمان:

اگر فکر می‌کنید با توجه سوابق بیماری‌های روانی دیگر، احتمال ابتلا به سایکوز در شما وجود دارد، حتما با پزشک خود در میان بگذارید تا در صورت نیاز به روانپزشک مراجعه کنید.
همسر یا سایر بستگان خود را در مورد علائم این بیماری آگاه سازید، زیرا ممکن است نتوانید آن‌ها را در خود تشخیص دهید.به رفتارهایتان در دوران بارداری توجه کنید.

پس از زایمان:

از همسر یا یکی از اطرافیانتان بخواهید که رفتارتان را زیر نظر داشته باشد تا در صورت مشاهده کوچک‌ترین علامت، برای درمان اقدام کنید.
خواب کافی را فراموش نکنید.
اگر شیر دادن به کودکتان برای شما سخت است، خودتان را سرزنش نکنید.
در روز‌های اول پس از زایمان، تا حد امکان دورتان خلوت باشد.
به طور منظم برای معاینات به پزشک مراجعه کنید.

درمان روان‌پریشی

اگر فکر می‌کنید دچار هذیان، پارانویا یا سایر علائم روان پریشی پس از زایمان هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است برای ایمنی خود و نوزاد نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشید. همچنین شاید پزشک برای تثبیت خلق و خو دارو‌هایی مانند لیتیوم را تجویز کند.

با درمان به موقع، می‌توانید به طور کامل این اختلال را شکست دهید. اما دقت کنید که روان‌پریشی موقتی است و برای بهبود نیاز به زمان دارد. بعد از شروع درمان دوباره احساس خوشایندی را تجربه خواهید کرد تا بتوانید به خوبی از کودکتان مراقب کنید.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه بعد از زایمان پس از زایمان روان پریشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۸۷۳۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تولید بیماری‌های احتمالی برای نسل آینده؛ حاصل بی‌توجهی به مامایی

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها - فاطمه کول*: یکی از مشکلات بزرگ نظام سلامت که قانونگذار را نیز تحت‌الشعاع قرار داده، تخصص گرایی و درمان محوری خدمات سلامت است در همین راستا حوزه باروری و بارداری که یک امر فیزیولوژیک است، بیش از سایر حوزه‌ها تحت تأثیر این رویکرد مدیکالیزیشن یا پزشکی سازی قرار گرفته است، به طوری که بارداری به بیماری تبدیل شده است.

تولیدمثل و بارداری نیز همچون سایر عملکردهای فیزیولوژیک بدن یک امر حیاتی و فیزیولوژیک است مانند خوردن و آشامیدن که دستگاه گوارش کار هضم و جذب را بطور طبیعی در بدن انجام می‌دهد ولی گاهی ممکن است فردی دچار سو هاضمه شود و آنگاه است که به متخصص گوارش نیاز دارد و هیچ فرد سالمی در پی جراحی آپاندیس یا معده و روده خود نیست، ولی متأسفانه در بحث بارداری و زایمان سیاست گذاری‌های وزارت بهداشت که معمولاً توسط متخصصان جراحی زنان که ماهیتش درمان بیماری‌های زنان و جراحی است، انجام می‌شود که اوج آن را می‌شود با مداخله بسیار تهاجمی و خطرناک در فرآیند فیزیولوژیک زایمان یعنی تولد ٥٦ درصد نوزادان کشور در اتاق عمل و از طریق جراحی سزارین مشاهده کرد.

نوزادانی که با سزارین متولد می‌شوند، معمولاً نه تنها از حق زندگی داخل‌رحمی کامل محروم می‌شوند و زودتر از موعد به‌دنیا می آیند و بیشتر نوزادان بستری در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادی را تشکیل می‌دهند بلکه خود بخود امکان دارد در معرض بیماری‌هایی نظیر آسم و آلرژی، دیابت، اوتیسم، بیش فعالی، چاقی و حتی اسکیزوفرنی قرار بگیرند.

روند افزایشی سزارین در کشور حاصل بی‌توجهی و به حاشیه راندن حرفه مامایی است. در تمامی دنیا عامل اصلی زایمان طبیعی و مراقبت‌های دوران بارداری ماما است و جراح زنان تنها در حاملگی‌های پرخطر و بیماری‌های زنان وارد عمل می‌شود و در کشور ما نیز بیش از ۷۰ درصد زایمان‌های طبیعی را ماماها انجام می‌دهند.

بی‌توجهی به وضعیت ماماهای کشور سبب شده است تا ما در حال تولید بیماری‌های احتمالی برای نسل آینده و ایجاد عارضه برای مادران باشیم و هزینه‌های زیادی از صندوق‌های بیمه و از جیب مردم صرف درمان عوارض و بیماری‌های غیر واگیر ناشی از تولد به روش سزارین شود. به عبارتی مداخله‌های غیر ضروری در روند بارداری و زایمان و بی توجهی به بهره برداری از پتانسیل‌های مامایی کشور سبب شده تا نظام سلامت خود در حال تولید بیماری‌های غیر واگیر باشد.

از این رو سازمان بهداشت جهانی و کنفدراسیون بین‌المللی مامایی در سال ۱۸۹۰، پنجم می را به عنوان روز جهانی مامایی انتخاب کردند و این نام‌گذاری از سال ۱۹۹۲ رسمی شد. جهان هر ساله این روز را گرامی می‌دارد و آن را بهانه‌ای می‌داند برای توجه بیشتر به این حرفه و البته فرصتی برای واکاوی نقطه‌ای که در آن ایستاده به طور معمول بسیاری واژه ماما را برابر با زایمان طبیعی می‌دانند ولی حقیقت این است که مامایی ترکیبی است از علم و هنر که فراتر از زایمان، برای هر جامعه‌ای از جمله ایران مهم است.

اهمیت این حرفه را از شعارهایی که هر ساله برای این روز انتخاب می‌شود می‌توان فهمید. «ماماها، مدافع حقوق زنان»، «سرمایه‌گذاری بر روی ماماها، بهبود کیفیت شاخص‌ها» «دنبال کردن جزئیات، سرمایه‌گذاری روی ماماها»، بخشی از شعارهای این سال‌ها است که نقش پررنگ مامایی در شاخصه‌های سلامت یک جامعه و در نهایت پیشرفت آن را نشان می‌دهند.

بی‌شک همه دست‌اندکاران امر سلامت شهادت می‌دهند که ماماها نقش مؤثری در کاهش مرگ و میر مادران و نوزادان دارند.

فعال اجتماعی و کادر درمان

کد خبر 6096269